Πολλά από τα προσχολικά κέντρα στη χώρα μας είναι πλέον πολυπολιτισμικά. Η πολιτισμική ομοιογένεια των νηπίων, που τα χαρακτήριζε μέσα πρόσφατα έχει παραχωρήσει τη θέση της στην πολυπολιτισμικότητα ημερήσια αγωγής και φροντίδας να ακούγονται συχνά και άλλες γλώσσες, εκτός από την ελληνική. Ωστόσο ο τρόπος με τον οποίο παρέχεται η αγωγής στα προσχολικά κέντρα εξακολουθεί να παραμένει μονοπολιτισμικός, με αποτέλεσμα να μην διευκολύνεται η ένταξη και η αποτελεσματική φοίτηση των αλλοεθνών και αλλοδαπών παιδιών σε αυτά. Οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται συχνά απροετοίμαστοι μπροστά στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται και αναγκάζονται να χρησιμοποιούν μεθόδους μονοπολιτισμικού κυρίως χαρακτήρα. Η ακατάλληλη για τις νέες συνθήκες εφαρμογή των παραδοσιακών μεθόδων έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζονται τα αλλοδαπά παιδιά, ως παιδιά με πολιτισμικό, γλωσσικό και μαθησιακά «έλλειψη», το οποίο επιχειρεί να αντιμετωπισθεί με μέτρα αφομοιωτικού χαρακτήρα και όχι με μέτρα τα οποία προωθούν ουσιαστικά τις δυνατότητές τους. Τα τελευταία χρόνια βέβαια με την προώθησή της Διαπολιτισμικής Αγωγής, που στοχεύει στη διατήρηση της πολιτισμικής ταυτότητας του «άλλου», καθώς και στην ειρηνική συμβίωση ατόμων διαφορετικής προέλευσης, δημιουργούνται νέες προοπτικές.

Μπίκα, Σ., 2008. Πολιτισμικές ιδιαιτερότητες στο χώρο του παιδικού σταθμού. Πτυχιακή εργασία. Ιωάννινα: Τ.Ε.Ι. Ηπείρου. Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας & Πρόνοιας. Τμήμα Βρεφονηπιοκομίας.