Η σχέση της μουσικής με τη ζωγραφική στα εξώφυλλα των δίσκων βινιλίου της ελληνικής μουσικής προσείλκυσε το ενδιαφέρον μου λόγω του τρόπου με τον οποίο φανερώνει την ενσωμάτωση του «λαϊκού» και το «ελληνικού» στοιχείου. Η αρχική μου έρευνα με οδήγησε στην καταλογογράφηση ενός αρκετά μεγάλου σώματος υλικού, αποτελούμενου από εξώφυλλα δίσκων διαφόρων μουσικών ειδών, με ποικιλία αισθητικών επιλογών. Ο όγκος των δεδομένων όμως δεν ήταν διαχειρίσιμος στο πλαίσιο μιας πτυχιακής. Για το λόγο αυτό η προσοχή μου εστιάστηκε σε τέσσερα έργα του Μάνου Χατζιδάκι, των οποίων φιλοτέχνησε τα εξώφυλλα ο Γιάννης Μόραλης. Η αισθητική τους συνοχή τροφοδότησε τον πρώτο μου προβληματισμό και οδήγησε στην προσπάθεια συνεκτίμησης της καινοτομίας των δυο καλλιτεχνών. Στα βινύλια αυτά, η συνάντηση μουσικής και ζωγραφικής αναδεικνύει το «λαϊκό» ως «ελληνικό», επαναπροσδιορίζοντας την ελληνική ταυτότητα σε μια νέα βάση, που αποστασιοποιείται από την συνηθισμένη ως τότε αρχαιολατρεία.

Αδαμάκη, Α., 2010,Η διαλεκτική σχέση της μουσικής και της εικαστικής αισθητικής των εξωφύλλων των δίσκων βινιλίου. Η περίπτωση του Μάνου Χατζιδάκι και Γιάννη Μόραλη,Σχολή Καλλιτεχνικών Σπουδών, Τμήμα Λαϊκής & Παραδοσιακής Μουσικής, Τ.Ε.Ι. Ηπείρου