Κύριο αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η κατανόηση της έννοιας του εαυτού και της αυτοεκτίμησης, καθώς είναι δύο έννοιες που παίζουν σημαντικό ρόλο για την ομαλή ανάπτυξη της ψυχολογίας και της προσωπικότητας του νηπίου. Η αυτοεκτίμηση είναι μία έννοια που μελετήθηκε αρκετά τα τελευταία χρόνια και έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως σε διάφορους τομείς της ψυχολογίας. Είναι η εικόνα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του και η αίσθηση της αξίας του. Η έννοια της αυτοεκτίμησης (self-esteem) κυριαρχεί στη μοντέρνα ζωή και θεωρείται από πολλούς το κλειδί για την επιτυχία και την ολοκλήρωση σε όλους τους τομείς. Ειδικότερα η αυτοεκτίμηση στη νηπιακή και παιδική ηλικία είναι ιδιαίτερα κρίσιμη γιατί εκεί μπαίνουν τα πρώτα και καθοριστικά θεμέλια για το χτίσιμο της αυτοεκτίμησης. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που βοηθούν στην ανάπτυξη της αλλά υπάρχουν γεγονότα και καταστάσεις που ενισχύουν την μη ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας. Η αυτοεκτίμηση λοιπόν είναι σημαντικό ψυχικό εφόδιο, το οποίο θα συνοδεύει το παιδί σε όλη του τη ζωή και σημαντικό συστατικό της ευτυχίας του. Φαίνεται όμως κάποιοι παράγοντες που είτε ενισχύουν την αυτοεκτίμηση του παιδιού είτε την μειώνουν και σαν αποτέλεσμα έχουμε την μη ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται η έννοια της αυτοεκτίμησης κυρίως στην ευαίσθητη νηπιακή ηλικία και παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αλλά και πώς το περιβάλλον του παιδιού επιδρά στη θετική ή αρνητική ανάπτυξη της.