Abstract:
Η ερευνητική αυτή εργασία ξεκινάει με τον ορισμό της διαμεσολάβησης ως μιας εναλλακτικής μεθόδου εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών. Συνεχίζει με την αναφορά στις ικανότητες του διαμεσολαβητή. Εξηγεί τα στάδια της διαμεσολάβησης και τα είδη επίλυσης συγκρούσεων. Επεκτείνεται στα πλεονεκτήματα της μεθόδου και των εναλλακτικών τρόπων επίλυσης διαφορών. Μιλάει για την σημαντικότητα της γλώσσας, της ειδικής γλώσσας, της ειδικής επικοινωνίας και της μη λεκτικής επικοινωνίας. Προσεγγίζει την διαπολιτισμική διαμεσολάβηση και τα οφέλη της. Αναφέρεται στην κουλτούρα που χρειάζεται να διέπει έναν διαπολιτισμικό διαμεσολαβητή. Και τέλος δια μέσω συνεντεύξεων από διαπιστευμένους διαμεσολαβητές, επιχειρεί να ερευνήσει διάφορα ζητήματα γύρω από την μέθοδο αυτή.