Οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις αποτελούν σοβαρό πρόβλημα. Η αναγνώριση και η ταξινόμηση μιας λοιμώξεως βασίζεται πρωτίστως σε κλινικές πληροφορίες και αποτελέσματα εργαστηριακών και άλλων εξετάσεων. Η λοίμωξη προκύπτει, από την αλληλοεπίδραση μεταξύ του λοιμογόνου παράγοντα και του ξενιστή. Στη ΜΕΘ οι λοιμώξεις προκαλούνται από ιδιαίτερα ανθεκτικά μικρόβια. Οι ασθενείς της ΜΕΘ έχουν αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης λόγω των ειδικών συνθηκών νοσηλείας, της χρήσης επεμβατικών μεθόδων και των διαταραχών του ανοσιακού συστήματος. Το νοσηλευτικό προσωπικό θεωρείται ο βασικός κρίκος της αλυσίδας, τόσο στη μετάδοση των λοιμώξεων, όσο και στην πρόληψη αυτών. Οι νοσηλευτικές παρεμβάσεις σε σχέση με την πρόληψη ή μετάδοση των λοιμώξεων αφορούν τους ενδαγγειακούς καθετήρες, την πνευμονία σχετιζόμενη με αναπνευστήρα (VAP), τους ουροκαθετήρες και τις ουρολοιμώξεις και την υγιεινή των χ εριών. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η ανασκόπηση της σχέσης: λοιμώξεις στη ΜΕΘ και νοσηλευτικές πρακτικές, καθώς επίσης και η ανασκόπηση των μέτρων πρόληψης των λοιμώξεων, δίνοντας έμφαση στις πρακτικές υγιεινής των χεριών. Η μέθοδος συλλογής του υλικού που χρησιμοποιήθηκε για τη διερεύνηση της παρούσας εργασίας ήταν η ευρεία βιβλιογραφική αναζήτηση, με τη χρήση ηλεκτρονικών βάσεων δεδομένων. Η έρευνα ανέδειξε το μέγεθος του προβλήματος, καθώς επίσης και τον ιδιαίτερο ρόλο του νοσηλευτικού προσωπικού στην πρόληψη των λοιμώξεων, δίνοντας έμφαση στην εφαρμογή των ειδικών πρωτοκόλλων και στην συνεχή εκπαίδευση.