Η μελέτη των μουσικών οργάνων μπορεί να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της μουσικής, παράλληλα όμως παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για κοινωνικά, θρησκευτικά, οικονομικά θέματα, προβλήματα της ακουστικής, της τεχνολογίας κ.α. Άλλωστε τα μουσικά όργανα αποτελούσαν ανέκαθεν σημαντικούς φορείς πολιτιστικών επιδράσεων και μάρτυρες των δεσμών που υφίσταντο ανάμεσα στις διάφορες περιοχές1. Ο κλάδος εκείνος, ο οποίος μελετά συστηματικά τα μουσικά όργανα(είτε πρόκειται για παλαιά είτε για σύγχρονα), ονομάζεται οργανολογία. Στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινιστεί ότι το αντικείμενο έρευνας του κλάδου αυτού, δεν περιορίζεται μόνο στα όργανα εκείνα που υπάρχουν ή χρησιμοποιούνται, αλλά και σε εκείνα που η ύπαρξη τους αποδεικνύεται μέσω φιλολογικών πηγών. Με τη βοήθεια, λοιπόν, της επιστήμης αυτής, θα οδηγηθούμε στη μελέτη ενός συγκεκριμένου οργάνου, του παραδοσιακού βιολιού, προσπαθώντας ταυτόχρονα να καταδείξουμε τους ενδεικτικούς τρόπους διδασκαλίας του και τη θέση που αυτό κατέχει στα μουσικά σχολεία. Έτσι, τα ερωτήματα στα οποία αποσκοπεί να απαντήσει η παρούσα πτυχιακή είναι τα εξής: - Ποια η θέση της παραδοσιακής μουσικής στα Μουσικά Σχολεία; - Με ποιόν τρόπο διδάσκεται το παραδοσιακό βιολί στα Μουσικά Σχολεία; -Υφίστανται μέθοδοι διδασκαλίας παραδοσιακού βιολιού; - Είναι απαραίτητη η κατάρτιση στο «κλασικό» βιολί για τη σωστή διδασκαλία του παραδοσιακού; - Το παραδοσιακό και το κλασικό βιολί αποτελούν τις δυο όψεις του ίδιου οργάνου;

Αθανασιάς, Β.,2011, Το παραδοσιακό βιολί στην εκπαιδευτική διαδικασία των μουσικών σχολείων της Ελλάδας: Μέθοδοι διδασκαλίας και σύγκριση με τη διδασκαλία του βιολιού της λόγιας δυτικής μουσικής, Σχολή Καλλιτεχνικών Σπουδών, Τμήμα Λαϊκής & Παραδοσιακής Μουσικής, Τ.Ε.Ι. Ηπείρου