Αν απομονώσει κανείς την Βραζιλία από την υπόλοιπη Λατινική Αμερική και την εξετάσει από μακριά, χωρίς να εστιάσει στην ιστορία και το παρελθόν της θα αναγνωρίσει μια χώρα με πλούσια κουλτούρα, έντονη ανάγκη για θεάματα (καρναβάλι, ποδόσφαιρο) που απομακρύνουν για λίγο τα βάσανα της καθημερινότητας και συνύπαρξη διαφόρων πολιτισμών. Ερευνώντας το παρελθόν θα αναγνωρίσει τους λόγους και πολλά ακόμα περισσότερα στοιχεία που ολοκληρώνουν το παζλ.
Αυτή η εργασία είναι μια μικρή ιστορία της Βραζιλίας, ειπωμένη μέσα από την εμφάνιση της bossa nova στα τέλη του ‘50 και την αποδοχή της στο εθνικό και διεθνές μουσικό στερέωμα. Δούλοι, λατρευτικές εκδηλώσεις, πολιτικές γίνονται το μέσο μεταφοράς. Βάζοντας στην εξίσωση την ταινία “Black Orpheus”, προσπαθώ να καταλάβω τον τρόπο με τον οποίο κοινωνείται η βραζιλιάνικη κουλτούρα στον κόσμο, μέσω αυτής και της μουσικής της.
If anyone isolates Brazil from the rest of Latin America and looks at it from afar, without focusing on its history and past, one will recognize a country with a rich culture, a strong need for spectacles (carnival, football), that take away its everyday life suffering, and coexistence of different cultures. Researching the past will identify the reasons and many more elements that complete the puzzle.
This essay is a short story of Brazil, told through the appearance of bossa nova in the late ‘50s and its acceptance in the national and international music scene. Slaves, worship events, politics become the means of transportation. Putting the film "Black Orpheus" in the equation, I try to understand the way in which Brazilian culture is communicated to the world, through the movie and its music.