Στη δεκαετία του ΄90 εμφανίστηκε η ιδέα της φυτοεξόρυξης του νικελίου (Ni phytomining)
και ο στόχος ήταν η καλλιέργεια φυτικών ειδών υπερσυσσωρευτών του Ni, δηλαδή, φυτών
που είναι σε θέση να συσσωρεύουν το νικέλιο (Ni), όταν αυτό αφθονεί στο έδαφος και να
το μεταφέρουν στο υπέργειο τμήμα τους σε συγκέντρωση μεγαλύτερη του 1%. Το
συσσωρευμένο νικέλιο μπορούσε στη συνέχεια να συλλεχθεί ως βιομετάλλευμα από το
υπέργειο φυτικό τμήμα υπό τη μορφή μετάλλου ή ενώσεων αυτού.
Πιο πρόσφατα, η ιδέα αυτή έχει εξελιχθεί ως μια ολοκληρωμένη αλυσίδα ενεργειών από τη
διαχείριση του εδάφους μέχρι την παραγωγή του μεταλλικού προϊόντος βιολογικής
προέλευσης και είναι γνωστή ως αγροεξόρυξη του νικελίου (Ni agromining). Η
αγροεξόρυξη του νικελίου μπορεί να θεωρηθεί ως μία τεχνολογία αιχμής, η οποία
προσφέρει μια οικολογικά αποδοτική εναλλακτική λύση απέναντι στις κλασικές πυρο
ή υδρομεταλλουργικές μεθόδους λήψης του νικελίου, καθώς και στην παροχή βιομάζας για
την παραγωγή ενέργειας
The idea of phytomining metals emerged in the 90s and the goal was to cultivate plants able
to accumulate trace metals from metal-rich soils and transport them to the shoots (>1%),
which could then be harvested as a bio-ore to recover highly valuable metals, e.g. nickel
(Ni).
More recently, the concept has evolved as an integrated chain from soil management to
production of bio-sourced refined metal products. Nickel agromining can offer an ecoefficient alternative to classical pyro- or hydrometallurgical processes, as well as providing
biomass for local energy production.